در قرآن (بیش از صد جای قرآن ) داریم که خدا می فرمایند:

برپا دارید نماز را،

نمی گه بخونید،

ما زمانی نماز را برپا می داریم و می خوانیم که

وقتی دروغ آمد جلو، بدونیم دروغ حرامه و تَرکِش واجب،

تکبر حرامه، ترکش واجبه،

نماز خون باید این طوری باشه؛

نگاه به زن مردم حرامه، ترکش واجبه،

خود نمایی، خود پسندی حرامه، ترکش واجبه،

این مطربی های تلویزیون، همه حرامه، کثیفه، نجسه، ترکش واجبه،

حسادت حرامه،

نماز خون باید این طوری باشه،

بت در بغل و بسجده پیشانی ما.      کافر زده خنده بر مسلمانی ما

نماز رو مومن برپا می دارد،

یعنی نماز او را از عیب ها باز می دارد،

غضب برای غیر خدا حرام است، ترکش واجب است،

کینه حرام است، ترکش واجب است،

بی تفاوتی در دین از همه چیز بدتر است،

که خدا به شعیب گفت:

صد هزار نفر از امت تو را می خواهم یکجا نابود کنم که شصت هزارتاش از خوبان هستند،

چرا؟

فرمود: به خاطر من، به گنه کار غضب نمی‌کنند،

به گنه کار نرمش می کنند،

حالا که یک مشت بُنجُل، اصلاً قرآن و سنت و همه رو گذاشتن کنار، که مبادا آیه غضب خدا خونده بشه،

اینها اصلا دین دارند؟

لذا این که نماز را به پا میدارد:

یعنی غیبت نمیکنه،

سخن چینی نمی کنه،

فتنه انگیز نمی کنه،

چند جای قرآن هست که فتنه انگیزی از آدم کشی بدتره،

این که گفت کلمات حکیمانه یعنی فقط شما همین سخن چینی رو کنار بزاری، تمام گناه ها رو کنار گذاشتی.

برای دریافت فایل کامل صوتی و تصویری این مطلب اینجا کلیک بفرمایید